موضوع بررسي درجه خلوص محصول استراتژيكي مثل روغن هاي زيتون كه بخش اعظم آن به صورت وارداتي است از مسائل مهم و اساسي بحث سلامت و اقتصادي كشور مي باشد. از آنجائيكه مصرف روغن زيتون در جهان بالاتر از حجم توليد اين ماده غذائي است لذا سرمايه گذاران براي جبران مابه تفاوت حجم بازار از روش هاي اختلاط ديگر روغن ها در روغن زيتون استفاده مي نمايند. تامين كنندگان روغن زيتون تقلبي با استفاده از تركيبي از روغن ها تلاش دارند كه پروفايل تركيبات ماژور (اسيدهاي چرب و تري گليسيريدها) و تركيبات جزئي (استرول ها، تركيبات فنلي، تركيبات فرار، رنگدانه ها، هيدروكربن ها و توكوفرول ها) روغن زيتون اختلاط يافته را مشابه روغن زيتون بكر نشان دهند. درواقع كاربرد آناليزهاي فيزيكوشيميايي رايج از جمله تست هاي ارگانولپتيكي و همچنين روش هاي بر پايه كروماتوگرافي (GC & HPLC) و طيف سنجي محدوديت آناليتيكي دارند زيرا قابليت تشخيص اختلاطات كمتر از 10٪ را ندارند. استفاده از ماركرهاي پروتيئني اين امكان را فراهم مي نمايد كه (از طريق افتراق پروتئيني) اختلاطات كمتر از 10٪ ديگر روغن ها را درماتريس روغن بكر را بخوبي تشخيص دهد و نوع اختلاط نيز مشخص گردد.